Huisje, Boompje, Blogje

 

Bron: Standaard Online
Onze dank aan de redactie van de Standaard Online, die ons toestemming gaf dit artikel te plaatsen op De Ultieme Mamablogs Lijst.

Mommyblogs: het internet is aan de moeders

Je bent moeder en je wilt wat. Een rijker sociaal leven, bijvoorbeeld. Steeds meer (huis)moeders grijpen daarom naar de blog. Ze brengen er verslag uit over 'hun leven zoals het is'.

Even alles op een rij. Om toe te treden tot de orde der mommybloggers heb je nodig: minstens één kind (dat je verafgoodt), een huis, een willekeurig talent (denk aan breien, naaien, koken of knutselen) en een internetverbinding. Uit je blog moet een duidelijke drang naar huiselijkheid blijken en een kritische doorlichting van het dagelijkse takenpakket. Alles wat de levenskwaliteit van een moeder kan verbeteren, dient met de blogwereld gedeeld te worden. En voor we het vergeten: je moet over een verdomd grote portie oestrogeen beschikken. Want daddybloggers zijn tot nu toe niet op het net gesignaleerd.

De mommyblog is met zijn ongeschreven gedragscode een formule die werkt, zo blijkt. Het aantal webdomeinen met namen à la 'mamasha' en 'meisjesmama' worden steeds talrijker. Populaire blogs die zowat dagelijks geüpdatet worden, kunnen al gauw op een paar honderd tot duizend bezoekers per dag rekenen. Dat schept mogelijkheden, weten zowel de moeders als de reclamemakers.

Het kakje van de kleinste

'Hebben jullie dan niets beters te doen?', is de vraag die de bloggende moeders zowat het vaakst gesteld wordt. En toch hebben ze gegronde redenen om de laptop boven de stofzuiger te verkiezen. Mommyblogster Kim Leysen (31) blogt al vier jaar onder de naam 'Mme ZsaZsa' en bereikt dagelijks tot 2.500 lezers. 'Iedereen die ergens goed in is, heeft toch de neiging om uit te roepen: kijk eens wat ik kan?' vertelt ze. 'En ik zal niet de enige moeder zijn die wil tonen hoe schattig de kindjes toch wel zijn. Maar zoiets kun je natuurlijk hoogstens twee keer per jaar zeggen. Tenzij je een blog hebt.'

Pascale Van Den Brande blogt onder de welluidende naam 'Disfunctionele huisvrouw' en heeft elke dag zo'n 300 bezoekers. Ze is huismoeder en heeft twee kinderen. 'Zo'n blog is een uitlaatklep', zegt ze. 'Ik schrijf er over voorvallen, of dingen die me ergeren. Mijn blog heeft minder weg van de huis-, tuin- en keukenblogs die je vandaag vaak ziet: ik beschouw het veeleer als een openbaar dagboek.'

Schrijft de een over het kakje van de kleinste, de ander heeft het vooral over de praktische kant van het vrouw- en moeder-zijn. Stien Schrijvers behoort met twee kinderen (derde op komst) en haar blog 'Meisjesmama' (750 bezoekers per dag) dan weer tot de hardcore mommybloggers. 'Op het vlak van kleding ontwerpen ben ik een autodidact', zegt Schrijvers. 'Ik heb het al zoekende en doende geleerd en wil mijn kennis met andere beginnelingen delen. Je merkt dat de mommyblogwereld best een hechte, virtuele gemeenschap is waar je vragen kunt stellen of tips kunt sprokkelen. Handig als je familie - zoals bij mij - ver weg woont.' De Boerinnenbond online dus. Maar dan wel de hippe versie. 'Onderschat bovendien niet het aspect eigenwaarde', voegt Schrijvers eraan toe. 'Ik dacht in het begin dat ik een onhandige kluns was, maar zo'n blog stimuleert je om jezelf te overtreffen.'

Voor veel huismoeders betekent het bloggen ook een boost voor hun sociaal leven. 'Ik leer nu veel meer mensen kennen', vertelt Kim Leysen. 'Elke maand is er in Gent een bijeenkomst van “de ijverige wijven,. In de eerste plaats een naaicafé, maar de blogsters maken ook deel uit van die community. We zijn nu eenmaal in dezelfde dingen geïnteresseerd.'

Pamperrekening

Voor de meeste moeders blijft het bloggen een ontspannende bezigheid, maar voor enkelen is het ook een manier om een centje bij te verdienen. Al benadrukken ze allemaal dat ze de blog nooit vanuit die opzet begonnen zijn. Zo heeft Kim 'Mme Zsazsa' Leysen sinds een halfjaar een bataljon reclamebanners op haar blog staan.

'Het is een leuk extraatje, maar ervan leven lukt niet. Het was vooral om mijn geweten te sussen: ik voelde me vaak onnozel omdat ik zoveel tijd in die blog stak. “Kan ik niet beter gewoon spelletjes met mijn kinderen spelen?,, vroeg ik me op zulke momenten af. Maar nu ik er wat inkomsten van heb, vind ik dat die blog niet langer alleen voor mezelf nuttig is.'

Anderen hebben soms een winkeltje aan hun webpagina hangen. Een blogster die liever niet de fiscus op bezoek krijgt, vertelt: 'Als je af en toe de vraag krijgt: 'Kun je ook voor mij zo'n rok en zo'n tas maken?' dan is de stap naar een winkelwagentje snel gezet. Het blijft heel klein en bescheiden, en is vooral bedoeld om jezelf een goed gevoel te geven: 'Hé, er zijn mensen die willen betalen voor de spullen die ik maak!'

Stien 'Meisjesmama' Schrijvers krijgt een paar keer per jaar aanbiedingen, maar is er tot nu toe nooit op ingegaan. 'Sommige kledingmerken vragen me of mijn dochter niet enkele outfits wil dragen of mee wil naar een modeshow. Maar mijn blog is spontaan, ik wil niet opgelegd krijgen waarover ik moet schrijven. Bovendien: ik vond die kleren ook niet mooi.'

Feelgood

Het moge duidelijk zijn: de mommyblogs zijn er om het leven mooier te maken. Overal vrolijke kleuren, goedgehumeurde posts en gebruiksvriendelijke handleidingen. Ook de reacties zijn zelden negatief. 'Er wordt druk gereageerd op nieuwe posts', zegt Schrijvers. 'Maar wie iets niet mooi vindt, reageert niet en klikt gewoon verder.'

De mommyblogs-community zit de lift. Hoe de blogsters dat succes verklaren? 'De blogs waar iedereen zijn mening geeft, zijn vaak zeer negatief. Daar haak je toch snel af?', vindt Kim Leysen. 'Creatieve blogs die participerend werken en een positieve uitstraling hebben, zijn veel wervender. Je kijkt bijna letterlijk binnen in iemands keuken en merkt dat daar ook niet alles van een leien dakje loopt, maar dat men wel heeft gezocht naar leuke oplossingen. Je steekt er dus iets op.'

'Een blog is ook een tweede leven', vervolgt Kim. 'Thuis ben ik mijn slonzige zelf, maar op het net ben ik Mme Zsazsa die altijd goed gekleed is, lekker kookt en nooit roept tegen haar kinderen.'

Volgens Schrijvers is het succes vooral te danken aan de laagdrempeligheid van het medium. 'Het is gratis en poepsimpel. Het vergt alleen wat tijd om de blog te onderhouden, maar dat heb je zelf in de hand.'

En de echtgenoten van de niet-zo-perfecte-huisvrouwen? 'De mijne vindt dat tof en grappig', zegt 'Disfunctionele huisvrouw' Pascale Van Den Brande. Testosteroniaans voor 'je doet maar'. En zolang vrouwen kinderen maken, bloggen de mommy's gewoon verder.

Sarah Vankersschaever

Noot van Het Mamablogs Team

Wij kennen wel degelijke diverse 'Daddybloggers' bijvoorbeeld Het Bewijs en Thuisman.